مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۶۱﴾
كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند بذری هستند كه هفت خوشه بروياند ، كه در هر خوشه اى صد دانه باشد؛ و خداوند آن را براى هر كس كه بخواهد(و شایسته باشد)،دو یا چند برابر مى كند، و لطف خداوند گسترده،و او (به همه چیز) داناست. (۲۶۱)