قرآن، هزار و اندي سال قبل از نيوتن از جاذبه ي زمين خبرداده است:
« زمين را جذب كننده آفريديم.» مرسلات/ 25
در دهها تفسير كه پيش از ولادت نيوتن نوشته شده، تصريح گرديده، كه (كِفات) به معناي جذب كردن است.
درعصري كه همه، خورشيد را ثابت مي دانستند، قرآن فرموده است: « خورشيد به سوي آرامگاه خودش د ر حركت است.» يس / 38
حركت انتقالي زمين [ گردش زمين به دور خورشيد]2
قرآن در حدود هزار سال پيش از گاليله كه با نظر خود زمين را از مركزيت جهان هستي در آورد به صراحت گفته است: « به كوهها نگاه مي كني، خيال مي كني كه در يك جا ايستاده اند، د رحاليكه مانند ابرها درحركتند.» نمل/ 88
قرآن كريم در اين مورد اشارات فراواني دارد و از زمين با تعبيراتي مثلِ گهواره (طه / 53) و شتر راهوار ( ملك/15) ياد كرده است.
3. انبساط عالم
قرآن، 13 قرن پيش از ولادت 0لومتر)، از انبساط عالم خبر داده است: « آسمان را به قدرت خود آفريديم و هر لحظه، آن را گسترش مي دهيم.» ( ذاريات/ 47)
4. ستونهاي نامرئي ( جوّ كره ي زمين)
قرآن در مورد اين ستونها مي فرمايد: « خداوند آسمان را بدون ستوني كه آن را ببينيد، برافراشت.» رعد/ 2 - لقمان / 10
هنگامي كه از امام رضا « عليه السلام» پرسيدند: مگر آسمان ستون دارد؟ فرمود: بله، در آنجا ستونهايي است كه شما نمي بينيد. شيخ طوسي هزار سال پيش در تفسير خود فرموده است:
قرآن نگفته ( بدون ستون)، بلكه فرموده است: (بدون ستون مرئي)
تفسير تبيان؛ ج 6، ص 213
5. حركت ستارگان
زماني كه دانشمندان به پيروي از هيئت بطلميوس، همه ي ستاره ها و سياره ها را ثابت مي دانستند، قرآن، با تعبير « حركت در مداري شناور» از آنها ياد كرده است. انبياء/33
6. حركت خورشيد
درعصري كه همه، خورشيد را ثابت مي دانستند، قرآن فرموده است: « خورشيد به سوي آرامگاه خودش د ر حركت است.» يس / 38
7. زوجيت گياهان
« (لينه) گياه شناسِ سوئدي، در اواسط قرن18 ميلادي كشف كرد كه در گياهان نيز جنس نر و ماده وجود دارد، اما اين موضوع، محافل كليسا را خشمگين ساخت و كتابهاي او را به عنوان كتب ضلال معرفي كردند.» دانستيهاي جهان علم ص 241 .
اما قرآن، در بيش از ده آيه از زوجيت گياهان بحث كرده است. مثلاً : شعرا/ 7 – لقمان/10 « و از آسمان آبي فرو فرستاديم و به وسيله ي آن جفتهايي از گياهان گوناگون رويانديم.»
8. تسخير فضا
قرآن كريم، 14 قرن پيش از آنكه ( يوري گاگارين) هوس سفر فضايي را در سر بپروراند، از سفر فضايي بحث كرده و نويد موفقيت داده است. آنجا که مي فرمايد:
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ(الرحمن/33)
اي گروه جن و انس! اگر مي‌توانيد از مرزهاي آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولي هرگز نمي‌توانيد، مگر با نيرويي (فوق العاده)!
9. موجودات زنده در جهان بالا
بشر امروز در كُرّاتِ ديگر به جستجوي موجود زنده مي پردازد و تاكنون اطلاعات قانع كننده ايي بدست نياورده است، در صورتي كه قرآن 15 قرن قبل، به صراحت از وجود موجودات زنده در آنجا، خبر داده است: « از نشانه هاي قدرت خدا، آفرينش آسمان و زمين و پراكندن جنبده در آن دو مي باشد.» شوري 29
10. همبستگي آسمان و زمين
ساختمان آفرينش از (گاز) تشكيل شده و سپس به (سديم) تقسيم گرديد و يكي از نتايج اين تقسيم منظومه شمسي ما مي باشد.
يكي از بهترين دلائلي كه مي رساند اين كرات همبستگي داشته اند، اين است كه در خورشيد بيش از 67 عنصر وجود دارد كه عين آن عناصر در زمين نيز ديده مي شود.
همچنين، عناصر سنگهاي آسماني كه از آسمان داخل زمين مي شوند، همان عناصري است كه ساختمان زمين را در بر گرفته است.
خداوند اين همبستگي را در قرآن كريم بيان فرموده است:
« آسمان و زمين قبلاً به هم متصل بودند و ما آنها را از همديگر جدا كرديم.» انبياء / 30
11. توده هاي گاز
دكتر ونول لاتيمار، آسمان شناس معروف مي گويد:
« زمين و ستارگانِ ديگر، از توده هاي ابري، تكوين يافته اند و اين ابر از ذرات سختي پديد آمده كه حجمش 10 هزار برابر از حجم كره ي زمين بزرگتر بود.»
قرآن اين حقيقت را به اين صورت بيان فرموده است:
«خداوند اراده كرد خلق كند آسمان را، حال آن كه آسمان، توده ي گاز و دود بود.» فصلت / 11
12. برخورد الكتريسيته
(فرانكلين) ثابت كرد كه ابرها داراي بار الكتريسيته هستند و همان طوري كه منفي و مثبت همديگر را جذب مي كنند، منفي با منفي و مثبت با مثبت، همديگر را دفع مي كنند و اين دفع كردن باعث مي شود ابرها از هم دور شوند، لكن خداوند، بوسيله ي بادها، ابرها را به هم نزديك مي سازد تا منفي و مثبت همديگر را جذب كرده و تولد باران نمايند.
در قرآن آياتي وجود دارد كه تنها با مسئله ي كروي بودن زمين تطبيق مي كند، از جمله: « به آن جمعيت كه تضعيف شده بودند، مشرقها و مغربهاي پر بركت زمين را ، ارث داديم.» اعراف / 137
اين مطلب در قرآن كريم بيان شده است:
« آيا نمي بيني خداوند، ابرها را به آساني حركت مي دهد، بعد آنها را به هم تركيب مي نمايد، سپس بر روي هم انباشته مي كند، آنگاه باران را از لابلاي آنها خارج مي سازد.» نور/ 43
13. نبودن اكسيژن در بالاي جو
از جمله روشهاي تربيتي قرآن اين است كه، با بيان « مثل » زمينه را براي تعليم اصول عقايد، آماده مي كند.
امروز ثابت شده كه هر اندازه انسان به سمت آسمان برود، هوا رقيق تر شده و در اثر نبودن اكسيژن، تنفس مشكل مي گردد.
قرآن اين مطلب را در قالب مثال بيان فرموده است:
« پس خداوند، كسي را كه مي خواهد هدايت نمايد، سينه ي او را براي پذيرفتن اسلام باز مي كند و كسي را كه گمراه مي نمايد، سينه ي او را تنگ مي كند و در فشارقرار مي دهد، مانند كسي كه به آسمان مي رود. » انعام 125
14.كروي بودن زمين
در قرآن آياتي وجود دارد كه تنها با مسئله ي كروي بودن زمين تطبيق مي كند، از جمله: « به آن جمعيت كه تضعيف شده بودند، مشرقها و مغربهاي پر بركت زمين را ، ارث داديم.» اعراف / 137
اين تعبير تنها با كروي بودن زمين مي سازد، زيرا اگر فرض بگيريم كه زمين مسطح است، در اين صورت يك مشرق و يك مغرب بيشتر نخواهد داشت ؛ اما اگر زمين را كروي فرض نمائيم، هر نقطه ايي از زمين براي نقاط شرقي آن، (غرب) خواهد بود و براي نقاط غربي آن، (شرق) خواهد بود.