یاد خدا 12 اسفند 1400

آیات الاخلاق با حضور حجت الاسلام و المسلمین غفاری (متن برنامه یاد خدا 12 اسفند 1400)

صیرفی:بسم الله الرحمن الرحیم الذین آمنوا وتطمئن قلوبهم بذکرالله الا بذکرالله تطمئن قلوب

برخیز برات عاشقی داده خدا *احسان قدیم را فرستاده خدا*

*در کوچه روزگار غم هست *ولی آرام کند دل مرا یاد خدا*

سلام خدا بر پیامبر رحمت و خاندان مطهر و پاک ایشان

" اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم "

سلام خدا برامام مهدی(عج) شب جمعه است سلام خدا برسیدالشهدا

وسلام خدا برهمه شما و اهالی ارجمندیاد خدا.

وقت بخیر خیلی خوش آمدیدافتخار می کنم درساعات پایانی ماه رجب خدمت شماهستیم و الحمدالله به یاد خدا مشغولیم.

با افتخارحضورسرور ارجمندم معلم اخلاق حضرت استاد غفاری عزیز هستیم.

سلام علیکم ورحمه الله.

استاد غفاری:سلام علیکم ورحمه الله برکات محضر حضرت عالی وعموم بینندگان

عزیزو شیفتگان و علاقه مندان سعادت ابدی ومعارف انبیا و وحیانی عرض ادب و تهیت دارم و ان شاالله توفیق همه را در مسیر رسیدن به معرفت درست خدا و برنامه خدا ودستورات خدا وعمل به آن را به حق اولیا خواهانم.

صیرفی: خیلی متشکرم از حضورشما قبول دعوت کردید،ما درخدمت حاج آقا غفاری عزیزداریم آیات الاخلاق درقرآن کریم را پیگیری می کنیم واستفاده می کنیم.

خلاصه ای از برنامه قبل را ببینیم و برگردیم

خلاصه جلسه گذشته:

بدترین مجازات است که خدایی که مالک همه چیز است او را طرد کند فراموشی این نیست که خدا از یادش برود خدا با مخلوق قیاس نمی شود یعنی رحمتش را نصیبش

نمی کند.

انسان اگر رها شود واقعا بیچاره می شود،شاید خیال کند چیزهای داردچون هرچه دارد همه اش بر علیه او می شود اسمش در منطق دین است استدراج است.

استدراج بسیار خطرناک است کسی دارای نعمت باشد و خیال کند خدا او را دوست

دارد در صورتی که خدا خواسته با این نعمت ها او را طرد کند.

تو برو با این ها مشغول باش این هایی که فانی می شوند،از بین می روند،چرا چون

به ما بی اعتنایی کردی. بیننده هشیار بداند مومن بیکار نیست این چشم باید باز شود

بخواهد از خدا ،خدایا من می خواهم چشمانم بازشود چشم باطن بخواهد باز شود

نباید چشمش به دنیا خیره شود.

امیرالمومنین علی(ع) می فرماید: این دنیا خاصیتش این است کسی اگر هدف گرفت

وخیره شد دنیا کورش می کند* ابصر بها بصرته* ولی اگر کسی واقعا خواست

به وسیله دنیا بینا شود،عبرت بگیرد واقعا این پول به کسی وفا نکرده است پس من

با این پول باید چه کار کنم.

صیرفی: مسیرهای ارتباطی ما

30000720مسیر ارتباط پیامکی ما و شما هست و همین طور شماره تلفن 162 روابط عمومی سازمان صداوسیما در صفحه مجازی که این روزها هم اقبال شما به صفحه یاد خدا بیشتر شده به آدرس:

@ yadekhoda_qtv

حاج آقای غفاری ما ذیل مراقبه داشتیم با هم صحبت می کردیم ویاد می گرفتیم و

فرمودید راهکارهایی که در مراقبه محل بحث است ونکاتی که باید در خودمان ایجاد

کنیم یکی ذکر است و دیگری تقوا حالا شما بفرمایید این دو مقوله با هم تفاوت دارند،

نمی شود ما فقط یاد خدا باشیم خودش کفایت نمی کند یاد خدا بودن همه مسائل را حل

نمی کند یا با تقوا داشتن ما را از یاد خدا بی نیاز نمی کند.

حاج آقا غفاری:بسم الله الرحمن الرحیم عرض تشکرو قدر دانی از عموم عزیزانی که

اظهار لطف دارند به خادمین خودشان ما هیچ کاره ای نیستیم حقیقتا شهدالله خدای

متعال دارد روزی می فرستد ،حالا من ناقابل این وسط طعام معنوی را بایدعرضه کنیم.

کار ما نیست ازخدای متعال تشکر کنیم که عنایت فرموده ما را خادم مردم قرار داده.

سعادت انسان در شناخت خودش است برای اینکه انسان شناخته شود مراحلی را بایدطی کند.اولا باید هادی و راهنما را بشناسد این را باید بفهمد اینها نداهای فطری هست انسان به ندای درونیش باید گوش کند و از خودش سوال کند آیا این چیزهایی که داری وبلدی کافی است برای شئوناتت ، علمش را داری.

خدای متعال خلاق عالم در نهاد انسان این را قرار داده است تو اگر بدون علم کار کنی خرابی به بار می آوری کار جاهلانه با کارعالمانه یکی نیست،باید راهش را یاد بگیری باید قانونش را بلد باشی انسان می فهمد که این معرفت و شناخت را خودش ندارد،این علم را ندارد.

لذا دنبال هادی الهی باید برود تا پیدایش کند.هادیان الهی که انبیا باشند درسلسه شان وبعد اوصیا انبیا بعد شاگردان عالمشان این ها این را ابلاغ کردند که واقعا انسان یک مجموعه یک پارچه است یعنی کوچکترین کاراو کوچکترین حرف او،نگاه او،استفاده از گوش وشنوایی،تا بزرگترین کارها همه در راستای سعادت اواست.

پس اگر ما می گوییم آیات اخلاق نمی توانیم از کوچکترین رفتاراو کوتاه بیاییم چرا درهمان اخلاق فاضله ای که قرار رساندن انسان باشد به عالیترین وبا شکوه ترین مراتب در کوچکترین کارش دخالت می کند.

این کارها است که جمع می شود و خلق می سازد صفت می سازد در درون انسان

کم کم کارهای رذیلانه، پست وغافلانه نهادینه می شود،اگر این ها اصرارکندکم کم صفت می شود.

ازاین تعبیر می کنیم به اخلاق وخلق او صفت ثابت او صفات خیلی مهم است چون حالت ثبات دارد،کسی که صفت ذکر را در درونش تثبیت کرده توجه در درونش واقعا ثبات پیدا کرده او خیلی به سهولت به سمت پروردگار کشیده می شود خیلی به سهولت احساس نگرانی از آنچه که می خواهد او را خدا دور یا محرومش کند.

چون به تجربه عینی دراثر این صفات می یابد که چقدر معنا پیدا می کند زندگی،چقدر با شکوه زندگی کردن با خدازندگی کردن با کسی که مالک همه ملک،دل همین را می خواهد،دل هرانسانی این را می خواهد که در باشکوه ترین وضعیت زندگی کند، وبا شکوه ترین زندگی زندگی با خدااست.

لذا حدیث قدسی بسیار مهم است که*یبن آدم خلقت الاشیاء لاجلک*همه چیز را برای تو خلق کردیم*وخلقتک لاجلک*شاکله اصلی برنامه ذکراست تو را برای خودم آفریده ام برای اینکه برای خودم درست بشود انسان توجه لازم دارد چون غفلت رفتارهای انسان را به نحوی قرار می دهد ذکر وتوجه به نحوی دیگر من حواسم به

حضور شما هست مراعات می کنم آدابی را رعایت می کنم.

حواس انسان به محضر خدا شد می تواند کارهایی را انجام دهد پس روی ذکر خیلی تاکید می شود،ذکرامر پیچیده ای است*فاذ کرونی اذکرکم*درآیه شریفه که به عنوان یک دستورالعمل کلی فرموده شده یعنی متوجه من باشید آن وقت من یاد شما می کنم،

خدا مثل ما که فراموشی نداردیعنی من رحمتم را معطوف می کنم به شما.

و ما نیاز داریم به آن رحمت وما جزبه رحمت خدا به چیز دیگری نیاز نداریم چون اگر مخلوقی بخواهد به ما کمک کند خدا اذن بدهد همان می شود کانال رحمت برای ما،اگر خدا بخواهد خیری برساند می رساند همه اینها اسمشان رحمت خدا است توحید که درست شد در وجود انسان به این ذکردعوت می شود و نکته اش را میرزا جوادآقای ملکی تبریزی فرموده است که (کوچکترین کاری می خواهید انجام بدهید از یک ذکر شروع شده است کوچکترین اقدام برای تحصیل،نان خریدن،غذا تهیه کردن،خانه ساختن برای هر کاری اول یک توجه درونی می شود بعد اراده و تصمیم

می آید، عالیترین و باشکوه ترین دستوری که فنی ترین دستور است خیلی مهم است که زیر ساخت تمام این شخصیت،شخصیتی که از رفتارها ساخته می شود زیرساخت همه اینها توجه است خدای متعال برده روی آن توجه دستورش را متمرکز کرده است*فذکرونی*درونت را متوجه من کن درون اگر متوجه نشود از جای دیگه تغذیه می کند حق ندارد ،انسان اجازه ندارد که به جایی دیگر متوجه باشد به جای توجه به خدا،این به جای خیلی مهم است.

تحت شعاع توجه به خدا انسان وظائف دارد به جاهای دیگر معطوف می شود مامور خدا است خدا تکالیفی بر گردن او قرار داده است،اما در سایه ذکر خدا خیلی مهم است،این یاد خدا را انسان ارزشش را فهمید وفهمید ارزشش به اندازه این یاد است،

چرا چون خدا به او ارزش می دهد ارزشی که دیگران بدهند پوشالی است بی ربط است کف روی آب است خلاق عالم ارزش بدهد در سیستم نظام عالم آن ارزش را حفاظت می کند تعریف کرده در کل این ساختمان عالم آن ارزش را او این عالم را بنا کرده است، لذا او دعوت کرده بیاید به سمت اینکه من به شما ارزش بدهم من به شما جایگاه بدهم من بدهم هیچ کس نمی تواند از شما بگیرد*فذکرونی *یعنی این.

یک *فذکرونی*مقدماتی داریم، میاینی داریم ویک فذکرونی نهایی داریم به عنوان هدف داریم،ذکر یک مرحله اش همان است که انسان را به توبه می کشاند،ذکر یکی از اهداف این که منجر به لقا الله می شود این هم یک مرحله از ذکراست.

ذکر خیلی با شکوه است.

تقوا در لایه های میانی ذکر مطرح می شود این ذکربخواهد حقیقی باشد واثرگذار درعظم و اراده باشد عنصری به عنوان تقوا پیدا می شود،یعنی به خاطر توجه به مالک حقیقی یک حضر یک کف یک بازداشت ،حفاظتی در انسان پیدا می شود.

وقتی من در محضر شما هستم از یک سری رفتارهای خلاف محضر شما من ابا می کنم،این تقوای محضر شما است خدا که جای خود دارد.

تقوای محضر خدا آنچه خدا بدش می آید و راضی نیست و به آن کار اجازه نداده

آنچه خلاف تعظیم محضر خدا است،خلاف ادب بندگی انسان متوجه آن محضر شد.

فرمودند خودش را جمع می کند خودش را جمع کرد یعنی دیگر به سمت رذایل

نمی رود.

شاید هزاران بار دعوت وسوسه شود باغ نشانش بدهند که نه نمی روم به آن سمت چرا؟

مالک حقیقی این باغ ها گفته باغی برای شما نگه داشتم همیشگی این باغ ها دنیوی است و فانی،من باغی ابدی برای تو فراهم کرده ام.

دعوت الهی را قبول کردند پذیرفتن*فذکرونی* است این ذکر را انسان ادامه بدهد در عمل ظاهر می شود، کسی که رفتارش رامراقبت نمی کند او یادش نیست که خدا دارد حواسش نیست که کیست و نمی داند کجا است.اگر مراقب باشد این می شود ذکر عملی این حقیقت ذکر

است که واقعا انسان دراعمالش نشان می دهد که(حرف زدن،نگاه کردن،حرکاتش...)به یاد خدا است ،آن یاد باید تجلی کند در یاد انسان.

صیرفی:محضر قرآن کریم مشرف می شویم. سوره بقره

حاج آقاغفاری: این آیه هم هشدار دهنده است،عزیزانم بدانند کلمات قرآنی تربیت کننده است

خواندن آن نور است اما باید بفهمیم که اگر فهمیدیم به لایه زیرین آن نزدیکتر می شویم.

هشدار الهی را درباره ذکر که می فرماید به یاد من باشید*من اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکا*تنگ می شود زندگی برای کسی که درونش را متوجه جای دیگر ی کند من نمی خواهم به یاد خدا باشم.فرزند بگوید من نمی خواهم به یاد پدرومادرم باشم،نمی خواهم اصلا متوجه آنها باشم،حال بخواهد کاری بکند یا نکند ولی درحضورآنها بگوید من نمی خواهم به یادشما باشم،این بدترین بی ادبی خروج از ادب انسان را محروم می کند.انسان فطرش ادب می خواهد درمحضرپدربگوید نمی خواهم متوجه شما باشم شما می پذیرید به مادر هم همین طور خیلی عجیب است* فکیف به رب العالمین*درمحضراو تصمیم می گیرد جای دیگری باشد.

این ازجنس تکبراست ازابلیس است،انسان نباید جایگاهش را گم کندلذا این ادب خیلی مهم است

فرمود درروایتی امیرالمومنین(ع):*کل شی یحتاج الی العقل*هرچیزی عقل لازم دارد،فهم ودرک یک معنا انسان را به سوی خوبی هایش می کشد واز بدی ها دورمی کند هر چه قدر که درک کرده است*کل شی یحتاج الی العقل العقل یحتاج الادب*عقل بخواهد شکوفا شود باید ادب در وجود انسان

شکوفا شود،ادب یعنی چه ؟تصمیم گرفتم به آنچه که می فهمم حق آن را ادا کنم بی اعتنا نباشم.

به آنچه که می فهمم توجه کنم زیرپا نگذارم خیلی مهم است،انسان بین ادب وبی ادبی قرارگرفته

فطرش داد می زند تو با بی ادبی خیلی فاصله داری نروید به سمت آن بی ادبی آخرش جهنم است، بی ادب خودش راهش انتخاب کرده کسی او را نمی برد خودش می گوید می خواهم بروم

آنجا،تمام معصیت ها مال بی ادبی است،تمام رذایل مال بی ادبی است.

ادب مراتب دارد ما ادب با مخلوق را لازم می دانیم،ادب با خالق را ازیاد می بریم! لذا این توجه اجتناب ناپذیراست. هشدار داد یعنی بترسید انسان این ترس را باید داشته باشد تا شوق قوی به سمت یادخداوند برود.

اعراض از ذکر تمام فلاکت های من مال آن است اعراض اطاعت خدا دستور را یاد نمی گیرم تا عمل کنم دستورات چه در زبانم و چه در اعمالم چه در مناسب چه در ارتباطم با خانواده و با خلق خدا ،این ها را من یاد نمی گیرم یاد گرفتم و سرسری هست، کار سرسری دستگاه خدا این بازار متاسفانه غیر مناسب ما نیست که مدام بخواهید چانه بزنید، دقیق هست ،حکیمانه هست،ذره جای خودش را دارد،با هوس تغییر نمی کند،خدا را قسم می دهیم به اولیای طاهر این اعراض از ذکر را هیچوقت ‌حتی خطورش را هم نیاورد این هشدار را اگر ما دریافت کنیم که "من اعرض عن ذکری فانه له معیشه ضنکا"گفت خدایا به تو نگاه نمی کنم"مجازاتش"نحشروه یوم القیامه"در ابدیت که شدیدا آنجا جای دیدن اوضاع با شکوه هست چشم ندارد چرا ؟چون تو نخواستی من را ببینی چشم برای دیدن من بود اشیا دیگر فانی بودند و مال تو نبودند در کنار تو بودند تو مبتلا بودی تو مال من بودی "خلقتک لاجلی"تو را برای خودم خلق کرده بودم تو مرا کنار زدی "کذلک یوم تنسی"در واقع خودت را کنار زدی گفتی خدایا من نمی خواهم بدهی پس من به تو چشم نمی دهم"نحشره الیوم القیامه"از این باید انسان خود را دریافت کند هر چه انسان از یاد خدا دور شود ،دل قصی می شود بدتر از قصاوت برای دل عقوبتی نیست دل که سنگ شد رحمت فاصله می‌گیرد خیلی مهم هست لذا عزیزانم حتما یاد خدا را یاد خدا خطور نیست یاد خدا یعنی متوجه خدا شدم خدا جان چه باید کنم برو به فلان برس نمازت بخوان از حرام یاد بگیر با تبعیت صحیح از فقیه دین شناس درست تحقیق کن ،تو عبد خدایی من حمایتت می کنم آنوقت با واقعیت ذکر که همراه شد با واقعیت حمایت خدا همراه می شود و جز اولین چیزها که دریافت می کند در دلش آرامی که هیچ سلطان و پادشاه و ثروتمند ندارند و دنبال می روند که با پول تامین کنند و هیچوقت نمی رسند خدا رایگان در دلش قرار می دهد با شکوه یک سلطان زندگی می کند ولو فقیر باشد ولو به نان شب محتاج باشد به قدری در دل او عظمت قرار می دهد او می فهمد نان برای بدن دو روز دیر شود اشکال ندارد مبادا لطف خدا دیر شود .خیلی مهم هست .

پس تقوا عبارت شد از تجلی عملیه ذکر در وجود انسان این ذکر را جدی گرفتن،من ذکر را جدی گرفتم در رفتارم می شود اطاعت،خدا

صیرفی:شب زیارتی سید شهدا هست ما خیلی سر این‌ سفره قرآن کریم در حضور حضرتعالی بهره بردیم دلم می خواهد حالا که روزهای پایانی ماه مبارک رجب هم هستیم ماهی که زیارت سید شهدا در آن وارد شده بود عرض توسلی داشته باشیم به آقا جانمان عرض سلامی از راه دور با دل شکسته داشته باشیم

استاد غفاری: یاد می کنیم از حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها عزیزانم دلشان را متوجه حضرت زهرا کنند و بخواهیم از آنها که عزیزان دستگاه خدا هستند آنها می توانند شفاعت کنند و اصلی نیاز ما که نیاز معرفتی و بندگی هست تامین می شود و ایام هم ایامی که حرکت کاروان سید شهدا از مدینه به سمت مکه تا از آنجا به مسیر به سمت کربلا بروند

(صلی الله علیک یا مظلوم یا ابا عبدالله) کعبه رکن و مقام و زمزم‌ من کربلاست

از حسینم در حسینم با حسینم با حسین بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا در دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

باور کنید انسان هزار بار برود باز هم‌می خواهد هزار یکمین بار بود

لحظه وداع با کربلا برای انسان سنگین هست ان شاءالله عنایت کنند ما می خواستیم این ادب را داشته باشیم پیامبر دستور می داد حضرت آبی عبدالله را نگه دارند وحضرت سر تا به پای سیدشهدا را بوسه می زدند پرسیدند از حضرت رسول که چرا شما چنین می کنید در فرزندان دیگر سابقه این همه بوسیدن به کل بدن نبود می فرمودند"اقبل موضع السیوف"این کودک روزی را در پیش دارد که تمام بدنش محل شمشیر می شود محل جفای کسانی می شود که دم از دین می زنند اما با حجت خدا و حقیقت دین درگیر می شوند"صلی علیکم یا اهل بیت نبوه"

صیرفی:صلی علیک یااباعبدالله

شب جمعه هست هوایت نکنم میمیرم یادی از صحن و سرایت نکنم میمیرم